امروز پنج شنبه , 10 آبان 1403
پاسخگویی شبانه روز (حتی ایام تعطیل)
دانلود مقاله درمورد آزادی بیان و تحریك به تبعیض نژادی
با دانلود مقاله در مورد آزادی بیان و تحریك به تبعیض نژادی در خدمت شما عزیزان هستیم.این مقاله آزادی بیان و تحریك به تبعیض نژادی را با فرمت word و قابل ویرایش و با قیمت بسیار مناسب برای شما قرار دادیم.جهت دانلود مقاله آزادی بیان و تحریك به تبعیض نژادی ادامه مطالب را بخوانید.
نام فایل:مقاله در مورد آزادی بیان و تحریك به تبعیض نژادی
فرمت فایل: word و قابل ویرایش
تعداد صفحات فایل:19 صفحه
قسمتی از فایل:
چكیده
تحریك به تبعیض نژادی محل تلاقی آزادی بیان با اصل منع تبعیض است كه هر دو از شأن و نقش برجسته ای در نظام بین المللی حقوق بشر برخوردارند. اصل منع تبعیض، از جمله تبعیض نژادی، یكی از اصول مبنایی حقوق بشر است و تجربیات تاریخی، نظیر جنگ جهانی دوم، نشان میدهد كه تحریك به تبعیض نژادی، فضای مستعد ارتكاب جرم علیه گروهها را ایجاد میكند. آزادی بیان نیز نقش كلیدی در كشف و فهم حقایق، مشاركت عمومی و ارتقای تحمل مخالفان دارد؛ به نحوی كه از آن به عنوان سنگ ستون بسیاری از حقوق و آزادیهای یاد میشود. بااینحال، این آزادی مطلق نیست و در شرایطی قابل تحدید است. یكی از حدود این آزادی، منع تحریك به تبعیض نژادی است كه در كنوانسیون بین المللی منع تبعیض نژادی مصوب 1965پیش بینی شده و از دولتها خواسته شده است تا چنین بیانهایی را در حقوق داخلی خود جرم انگاری كنند. این مقاله به مطالعة شرایط تحقق تحریك به تبعیض نژادی و چگونگی تحدید بیانهای حاوی چنین تحریكی میپردازد. پرسش اصلی این است كه ممنوعیت تحریك به تبعیض نژادی، آزادی بیان را با چه معیارهایی و تا كجا محدود میكند. باتوجه به اهمیت آزادی بیان و جلوگیری از تحدید نامتناسب آن، این معیارها میبایست روشن، دقیق و منجز باشد. بااین حال، بررسی رویة كمیتة منع تبعیض نژادی نشان میدهد كه معیارهای این كمیته به منظور تشخیص بیانهای تحریك كننده، مبهم، كلی و تفسیربردار هستند. همچنین، توسعة مفهوم نژاد از یك امر زیستی به یك امر اجتماعی، تشخیص اینگونه بیانها را دشوارتر كرده است.
كلیدواژگان: آزادی بیان، تحریك، تبعیض نژادی، حقوق بشر.
مقدمه
آزادی بیان نقش مهمی در خودشكوفایی افراد، كشف حقیقت و مشاركت در دموكراسی دارد. بااین حال، امكان سوءاستفاده از آن و نقض حقوق دیگران، امنیت، نظم و اخلاق عمومی وجوددارد. به همین دلیل، در نظام بین المللی برای دولتها امكان محدودكردن آزادی بیان به صورت حداقلی و با رعایت شرط قانونی بودن، داشتن هدف مشروع و رعایت اصل ضرورت و تناسب درنظرگرفته شده است. نظام بین المللی برخی از اشكال بیان را به صورت مجزا ممنوع كرده است؛ از جمله تحریك به تبعیض نژادی را. كنوانسیون بین المللی رفع همه اشكال تبعیض نژادی (1965) از دولتها خواسته است این عمل را در قوانین داخلی خود جرم انگاری كنند.
اصل منع تبعیض از اصول مبنایی حقوق بشر است. هرگونه تبعیضی از جمله تبعیض نژادی میتواند همة حقوق افراد را تحت الشعاع قرار دهد. تجارب تاریخی نظ یر جنگهای جهانی و درگیریهای داخلی برخی كشورها، نشان میدهد كه بیانهای نژادپرستانه و تحر یك به تبعیض نژادی، فضای مستعد ارتكاب جرم و جنایت علیه گروهها را ایجاد میكنند.
مسئلة اصلی این است كه تحریك در قالب بیان اتفاق میافتد و تحریك برخلاف جرا ی مینظیر قتل یا سرقت، معیارهای عینی ندارد و تشخیص مصادیق معیارهای موجود، با صلاحدید دولتها همراه است و به دولتها امكان میدهد در این زمینه صلاحدید گسترده ای برای خودقائل شوند و بیانها را بیش از حد ضرورت محدود یا ممنوع كنند. افزون بر این، در مورد تحریك به تبعیض نژادی، وجود ابهام در مفهوم نژاد و تحول این مفهوم از امری زیست شناختی به امری اجتماعی، دامنة تحقق تحریك را گسترده تر و تشخیص مصادیق آن را دشوارتر كرده است.